تنها که باشم
فرقی ندارد
بچه چندم را توی باغچه عق بزنم
تنها که باشم
اینجا هوای مرطوب شرجی
مرا به یاد هیچ چیز نمیاورد.
سرشانه های پهن نمیخواهد دلم
و زیبا ترین چشمان دنیا
تنها که باشم
دلم هوای قطعه ۸۱۲ ردیف ۶۴شماره ۱۴۰ می کند.
دستهایی که هیج گاه از محیط ذهنش فراتر نرفت
تنها که باشم
تنهایی به وسعت حجم افسوس
تمام هوا را پرمیکند
به اندازه یک سنگ براق مشکی
قبر دوطبقه
تمام آرزوی تو زیر سنگینی مشکی یک سنگ براق
تعبیر تمام بیخوابهای من!!!!!!!
کاش
کودک دومت را در من جا نمیگذاشتی این همه سال
کودکی که متولد نشد.
خیلی تلخ بود
اوه...........